Sla

Sla
23 mei 2020

Sla is een geslacht van bladgroenten die heden ten dag rauw gegeten wordt. In de Romeinse tijd werd sla nog gekookt omdat ze nog niet mals genoeg was om rauw te eten.

Sla is eigenlijk een stengel met bladeren die meer of minder lang zijn en die in meer of mindere mate in kropvorming groeien. Als sla niet op tijd wordt geoogst dan gaat de stengel schieten, bloeien en vruchtpluis produceren.

Sla is meestal groen van kleur maar er zijn soorten die rood tot paarsachtige bladeren of bladranden hebben. De rood tot paarsachtige verkleuringen van het blad komen door het zogenaamde anthocyaan, des te meer anthocyaan des te sterker de verkleuring van het blad.

Sla is er in verschillende soorten:
Kropsla: is de meest bekende  slasoort. Van de kropsla kun je eigenlijk alles eten. De groene bladeren zijn kruidig en zacht van smaak. Juist door de zachte bladeren wordt kropsla ook wel botersla genoemd. De voedingswaarde van kropsla is vitaminen A en K.

IJsbergsla: is een populaire soort. IJsbergsla ontleed zijn naam aan de transportwijze. In de 20ste eeuw werd de sla in Californië van de westkust naar de oostkust getransporteerd met de trein. Om de sla onderweg goed te houden werd er een berg ijs opgelegd waardoor het de naam Iceberg sla kreeg. De bladeren van de ijsbergsla vormen een soort van dichte krop. De belangrijkste voedingswaarde van IJsbergsla is vitamine K.

Rucola: rucola behoort tot de familie van de kruisbloemigen. Net als alle ander kruisbloemigen bevat rucola het zogenaamde isothiocynaten. Dit is een plantenstofje die een positieve rol speelt in de bescherming tegen kanker. Rucola is een gemakkelijke slasoort om zelf te verbouwen en ook een dankbare soort want als je de blaadjes hebt geplukt groeien ze snel weer aan. Rucola heeft een pittige wat bittere nootachtige smaak. Rucola is rijk aan de vitaminen A, C en K. Rucola bevat ook relatief veel nitraat daarom is het niet aan te raden om rucola in grote hoeveelheden te eten maar vooral te combineren met andere slasoorten. De aanbevolen gemiddelde dagdosering nitraat krijg je al met het eten van zo’n 20 gr rucola.

Eikenbladsla: deze slasoort dankt zijn naam aan de vorm van het blad omdat het blad lijkt op het blad van de Amerikaanse eik. De bladeren van de sla zijn groen met een roodbruine buitenrand. De smaak van eikenbladsla is wat nootachtig. Door de nootachtige smaak leent deze slasoort  zich uitstekend voor een salade gecombineerd met fruit. Eikenbladsla is vooral rijk aan vitamine C.

Krulsla: is een slasoort die ook weer zijn naam dankt aan de vorm van de bladeren, die sierlijk zijn gekruld in de kleuren donkerrood tot paars. Krulsla heeft een wat zoetige smaak. Ondanks dat de smaak van krulsla juist goed combineert met andere slasoorten gaat door het combineren met andere slasoorten de sierlijke bladvorming wat verloren. De voedingswaarde van krulsla is vitamine A en K en foliumzuur.

Veldsla: een bijzondere soort onder de slasoorten. Het is een soort met kleine blaadjes in kleine plukjes bij elkaar met het worteltje er nog aan. Door zijn krachtige smaak en zijn bijzondere vorm leent de veldsla zich uitstekend voor versiering op het bord of als onderliggend bedje voor een ander gerecht. Veldsla is eigenlijk het hele jaar door te koop in de supermarkt. De voedingswaarde van veldsla is Vitamine A, C en kalium.

Bindsla: is een wat minder bekende slasoort. Bindsla groeit in lange kroppen waarvan de bladeren knapperig zijn. De voedingswaarde van bindsla is vitamine A, C en K

Mijn leefstijl advies is: met sla kun je eindeloos variëren. Sla is een geschikte groente als maaltijd zoals in mijn recept bij dit (W)eetje.  Sla als versiering op het bord presenteert het mooi. Sla leent zich natuurlijk uitermate voor de lunch denk b.v. aan het zo bekende “broodje gezond”, wat nagenoeg op elke lunchkaart is te vinden.

Mijn gezonde voeding praktijk tip is: Bewaar sla onverpakt in de koelkast. Hierdoor kan de sla ademen en blijft de sla langer fris en houdbaar.

Een tip voor ijsbergsla: een hele krop ijsbergsla in één keer gebruiken is vaak te veel. Daarom snijd je de krop in vieren en snijd per deel de sla in smalle reepjes. De parten die overblijven kunnen in de koelkast wel ruim een week bewaard blijven, let wel weer onverpakt.