Peulvruchten.
14 december 2019
Peulvruchten zijn rijk aan eiwitten.
Door de vegetariër vaak gegeten als vervangende eiwitbron.
Hoewel de kwaliteit van de eiwitten minder is als in vlees voldoen peulvruchten aan de behoefte van de zogenaamde essentiële aminozuren. Essentiële aminozuren zijn de eiwitten die het lichaam niet zelf kan maken en die je dus moet eten.
De meeste peulvruchten zijn bonen… echter niet alle peulvruchten zijn bonen. Zo horen linzen en (kikkererwten) bijvoorbeeld ook onder de peulvruchten. De bonenfamilie onder de peulvruchten is wel het grootst.
De bekendste boonsoorten zijn:
Bruine bonen: de meest oude boonsoort die in heel veel verschillende nationale en internationale gerechten wordt gebruikt. Van b.v. een Mexicaanse chili con carne tot een oer Hollandse bruine bonensoep.
Kidney – of nierbonen: wat bruinroodachtig van kleur in de vorm van een nier, een uiterlijk waaraan deze boon zijn naam dankt. De kidneyboon leent zich goed voor stoofgerechten en ook koud als bite in een groene – of witlofsalade.
Witte bonen: de witte boon heeft een kleine wat rondere vorm en is steviger als de bruine – en kidneybonen. Witte bonen worden vaak in relatie gebracht met tomatensaus en vooral bekend uit de Engelse keuken. De volle smaak van de witte boon komt veel beter tot zijn recht zonder de tomatensaus. Zo is de witte boon heel erg lekker in een hutspot als vervanger van de aardappel of in een pasta als vervanger van de pasta.
Zwarte bonen: deze bon zie je steeds vaker in de (bio) supermarkt. Deze boon wordt ook wel de schildpadboon genoemd wat waarschijnlijk te maken heeft omdat de boon qua uiterlijk glimmend en klein is. De Zuid Amerikaanse keuken staat bekend om zijn bonen gerechten, de zwarte boon is daarin favoriet.
Peulvruchten zijn lekker en gezond.
Peulvruchten horen eigenlijk niet thuis in de orthomoleculaire keuken en dat is vooral omdat peulvruchten naast veel goede ingrediënten ook veel anti nutriënten bevatten. En anti nutriënten zijn voedingsstoffen die in meer of mindere mate schadelijk zijn voor één of meerder lichaamsprocessen. Bekende anti nutriënten zijn saponine en lectine en daaraan is de bonenfamilie nu juist zo rijk. Ik schreef erover in mijn blogs met de thema’s: saponine en lectine: “alarm voor de darm” https://www.gezondevoedingpraktijk.nl/saponine-en-lectine-alarm-voor-je-darm/
en nachtschade: “weet wat je eet”. https://www.gezondevoedingpraktijk.nl/nachtschade-weet-wat-je-eet/
Ik raad ja aan notitie te nemen van deze blogs:
Om de saponine en lectine in de bonen familie onschadelijk te maken is er een specifieke voorbereiding noodzakelijk. Als je deze voorbereiding zo hanteert kun je heerlijk en gezond genieten van je bonengerecht zonder dat je daar je lijf schade mee aandoet. Zie hiervoor ook het recept bij dit (W)eetje: de Bonensalsa.
In tegenstelling tot de anti nutriënten is de bonenfamilie eveneens rijk aan nutriënten, wat gezonde voedingsstoffen voor het lichaam zijn. Hieronder de al genoemde eiwitten en ook zitten ze boordevol vezels en behoren ze tot een belangrijke plantaardige vit B-bron.
We herkennen het denk ik allemaal wel als je rijkelijk bonen hebt gegeten dan krijg je last van zogenaamde winderigheid. Dit komt omdat er tijdens de spijsvertering een bepaald suiker, de zogenaamde raffinose, niet goed door de darm wordt verteerd echter wel door een bepaalde darmbacterie wordt gefermenteerd en dat geeft de winderigheid… meer lastig dan gevaarlijk dus.
Al met al is de peulvrucht waaronder de bonenfamilie een mooi voedingsmiddel en zo gek nog niet als je er maar goed mee omgaat. Een aandachtspuntje is wel dat ik altijd appeleer op het gebruik van gedroogde bonen en niet uit een potje…je weet namelijk niet hoe er bij de potjesbereiding met de anti nutriënten is omgegaan.